Terapia pedagogiczna w przedszkolu
Terapia pedagogiczna w przedszkolu odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu dzieciom odpowiedniego wsparcia i rozwoju na tym etapie edukacyjnym. Poprzez różnorodne metody i techniki, terapeuta pedagogiczny stara się usprawnić funkcje dziecka, wspierać jego rozwój emocjonalny i społeczny, oraz eliminować trudności edukacyjne. Dzięki terapii pedagogicznej, dzieci mają szansę na wszechstronny rozwój i lepsze przygotowanie do dalszej nauki.
Pedagog prowadzi zajęcia terapeutyczne, które mają na celu wspomaganie rozwoju dziecka adekwatnie do jego potrzeb oraz poziomu funkcjonowania. Zajęcia prowadzone są w indywidualnym kontakcie z dzieckiem lub w małym zespole. Zajęcia te różnią się w zależności od rodzaju zaburzeń i potrzeb dziecka. Zawsze związane są ze stymulacją ogólnorozwojową, stymulacją rozwoju poznawczego, mowy, myślenia, percepcji wzrokowej, słuchowej, koordynacji wzrokowo- słuchowo- ruchowej, rozwijaniem sprawności manualnej, grafomotoryki. Pedagog stosuje dodatkowe pomoce dydaktyczne w celu wyjaśnienia oraz ułatwienia w zrozumieniu przedstawianych treści przez nauczycieli, podejmuje dodatkowe ćwiczenia pomagające opanować nowe umiejętności. Wykorzystuje różne metody i techniki, które angażują wiele zmysłów dziecka. Przez zabawy, rozmowy indywidualne, inscenizacje, aktywność plastyczną oraz inne formy zajęć, terapeuta pedagogiczny stymuluje rozwój dziecka i wspiera jego potrzeby i oczekiwania związane z poznawaniem świata.
Zadaniem pedagoga jest:
pogłębianie oraz uzupełnianie działań dydaktyczno- wychowawczych prowadzonych przez wychowawców w placówce,
rozpoznawanie indywidualnych potrzeb dzieci,
prowadzenie działań diagnostycznych, określanie form i sposobów udzielania dzieciom pomocy pedagogicznej,
organizowanie różnych form pomocy pedagogicznej dla rodziców, dzieci oraz nauczycieli,
współpraca z Poradnią Psychologiczno Pedagogiczną,
połączenie działań służących wspomaganiu rozwoju dzieci z deficytami rozwojowymi.
W pracy z dziećmi kieruje się zgodnie z zasadami:
poglądowości, dajemy dziecku możliwość wszechstronnego, polisensorycznego poznawania otaczającej rzeczywistości, czyli za pomocą wszystkich zmysłów
indywidualizacji – czyli dostosowania zadań od psychofizycznych potrzeb dziecka, biorąc pod uwagę jego potrzeby , możliwości i tempo pracy
zasada stopniowania trudności – wychodzimy od tego co łatwe, co dziecko zna, aby wzmocnić w nim wiarę we własne siły. To mobilizuje dziecko do przezwyciężania niepowodzeń
systematyczności
trwałości wiedzy – wielokrotnego powtarzania nabytej wiedzy i umiejętności
współpracy z rodzicami- w celu ujednolicenia oddziaływań wychowawczych
Cele terapii pedagogicznej:
Terapia pedagogiczna w przedszkolu ma wiele celów. Oto niektóre z głównych celów terapii pedagogicznej:
Stymulowanie rozwoju dziecka – terapia pedagogiczna ma na celu wspieranie rozwoju dziecka we wszystkich obszarach, takich jak umiejętności manualne, koordynacja ruchowa, pamięć wzrokowa i słuchowa, oraz rozwój emocjonalny i społeczny.
Usprawnianie rozwoju funkcji psycho-motorycznych – terapia pedagogiczna skupia się na korekcji i kompensacji zaburzeń psychoruchowego rozwoju dziecka. Poprzez różnorodne ćwiczenia i zabawy, terapeuta pedagogiczny usprawnia funkcje percepcyjne, motoryczne oraz koordynację wzrokowo-ruchową.
Wyrównywanie braków w umiejętnościach i wiadomościach – terapia pedagogiczna ma na celu pomaganie dzieciom w nadrobieniu ewentualnych braków w wiedzy i umiejętnościach, aby były gotowe na kolejne etapy edukacji.
Pomoc w przezwyciężaniu trudności – terapia pedagogiczna ma na celu pomaganie dzieciom w pokonywaniu trudności, zarówno emocjonalno-społecznych, jak i edukacyjnych. Terapeuta pedagogiczny współpracuje z nauczycielami i rodzicami, aby zapewnić dziecku odpowiednie wsparcie.
Eliminowanie niepowodzeń emocjonalno-społecznych – terapia pedagogiczna ma również na celu eliminowanie niepowodzeń emocjonalno-społecznych i ich negatywnych konsekwencji. Poprzez rozmowy, zabawy i inne formy aktywności, terapeuta pedagogiczny stara się wspierać rozwój emocjonalny dziecka i budować jego pewność siebie.
Terapia pedagogiczna w przedszkolu odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu dzieciom wszechstronnego rozwoju umysłowego, psychicznego i społecznego.
Agata Pniewska
ZAJĘCIA KOREKCYJNO-KOMPENSACYJNE SKIEROWANE SĄ DO DZIECI WYMAGAJĄCYCH INDYWIDUALNEGO PODEJŚCIA, MAŁO SAMODZIELNYCH, ŁATWO ROZPRASZAJĄCYCH SIĘ, NIEŚMIAŁYCH.
Są polecane także dzieciom które mają zaburzenia funkcji wzrokowych, słuchowych czy ruchowych.
Najbardziej skuteczne jest oddziaływanie polisensoryczne, czyli jednoczesne zaangażowanie wzroku, słuchu i ruchu.
Jednym słowem do wszystkich dzieci, którym zaburzenia rozwojowe utrudniają opanowanie danych umiejętności, uznawanych za podstawowe.
Podczas zajęć dzieci uczą się nowych rzeczy i doskonalą umiejętności, które już zdobyły, umacniają wiarę we własne możliwości i są zachęcane do większej samodzielności.
ABC DLA RODZICA
ZAJĘĆ KOREKCYJNO – KOMPENSACYJNYCH
Ćwiczenia doskonalące percepcję słuchową
⦁ Co to za dźwięk?
⦁ Słuchowa analiza podanego rytmu i ruchowe jego odtwarzanie.
⦁ Układanie rymowanek.
⦁ Uzupełnianie zdań brakującymi wyrazami.
⦁ Doskonalenie struktury gramatycznej zdań.
⦁ Analiza i synteza wyrazowa zdań.
⦁ Analiza i synteza sylabowa zdań,
⦁ Analiza i synteza głoskowa wyrazów.
⦁ Różnicowanie dźwięków o podobnym brzmieniu
„b – p”, „d – t”, „g – k”, „s – z”, „ż – sz”, „c – dz”, „ś – dź”.
⦁ Zabawa w słowa – słuchowe wyszukiwanie krótkich wyrazów ukrytych w dłuższych wyrazach.
Ćwiczenia doskonalące percepcję wzrokową – materiał bezliterowy –
1. Rozpoznawanie treści obrazków tematycznych:
– w dowolnym czasie, w krótkich ekspozycjach (zapamiętywanie jak
największej liczby przedmiotów znajdujących się na obrazku), wyliczanie
ich po przerwie.
2. Segregowanie obrazków w grupy tematyczne.
3. Wyszukiwanie różnic pomiędzy obrazkami.
4. Wyszukiwanie ukrytych szczegółów na obrazku.
5. Wykrywanie niedorzeczności w treści obrazków.
6. Historyjki obrazkowe- uporządkowanie wg kolejności zdarzeń.
7. Uzupełnianie brakujących elementów w rysunkach, obrazkach
niekompletnych figur, w mozaikach geometrycznych
8. Składanie całości z części:
– dziecko otrzymuje dwa obrazki: jeden cały, drugi pocięty, składa go według
wzoru :
– dziecko otrzymuje dwa obrazki pocięte, składa według wzoru
– układanie obrazków w oparciu o zapamiętany wzór
– układanie obrazków bez wzoru.
9. Układanie z patyczków przedmiotów, figur geometrycznych: według
wzoru, bez wzoru.
10. Układanki z koralików, klocków geometrycznych.
11. Wyszukiwanie ukrytych figur w mozaice.
12. Rysowanie rysunku za pomocą łączenia kropek w odpowiedniej kolejności.
13. Wypełnianie konturów obrysowywanych przedmiotów.
14. Graficzne odtwarzanie krótko eksponowanej figury.
15. Zapamiętywanie jak największej liczby eksponowanych figur i wskazywanie
ich po krótkiej przerwie, wśród innych figur oraz określanie miejsca ich
położenia
Ćwiczenia doskonalące percepcję wzrokową – materiał literopodobny i literowy –
1. Układanie z patyczków znaków literobodobnych według podanych wzorów.
2. Dobieranie parami kart ze znakami literopodobnymi według zasady
identyczności.
3. Układanie w pary takich samych znaków w zbiorze liter.
4. Odtwarzanie z pamięci uprzednio widziane litery.
5. Różnicowanie samogłosek w szeregach liter poprzez ich wykreślanie,
zamalowywanie lub oznaczenie pętlą.
6. Dobieranki – uzupełnianie brakujących samogłosek w przygotowanych
wcześniej zestawach.
7. Domina samogłoskowe – dobieranie na zasadzie identyczności.
8. Wyszukiwanie w zbiorze takich samych sylab i ich segregowanie.
9. Identyfikowanie takich samych wyrazów w szeregach wyrazów podobnych.
10.Wykreślanie w ciągach wyrazów dwóch takich samych lub powtarzających
się słów.
11.Wyodrębnianie w wyrazach wyrazów krótszych np. „las” – w „oklaski”,
„klaser”, „laser”, „balast”, itp.
12.Domina wyrazowe – dobieranie na zasadzie identyczności.
13.Dobieranie parami wyrazów do obrazków.
14.Układanie wyrazów z liter według wzoru, dopasowywanie wyrazów do
obrazków z podpisem.
15.Układanie wyrazów z sylab – kartoniki z obrazkami i podpisami pociętymi
według sylab
– Ćwiczenia rozwijające kompetencje matematyczne –
⦁ Liczenie na głos różnych przedmiotów z gestem wskazywania liczonych elementów.
⦁ Porównywanie liczebności zbiorów przez przeliczanie i układanie w pary.
⦁ Układanie rozwiązywanie zadań.
⦁ Układanie zadań do treści przedstawionych na obrazkach.
⦁ Klasyfikowanie i dobieranie w pary, segregowanie.
– Ćwiczenia doskonalące sprawność ruchowo – manualną
1. Zabawy dydaktyczne: – układanie puzzli, układanie mozaiki
2. Zajęcia plastyczne: – wykonywanie kompozycji z naklejonych elementów
wycinanek, malowanie pęczkiem waty, rysowanie i malowanie za pomocą
narzędzi (kredki ołówkowe, kreda, węgiel, itp.) wydzieranki,
wycinanki, wykonywanie papierowych łamigłówek.
– Ćwiczenia orientacji czasowo-przestrzennej –
1. Wskazywanie prawej i lewej części ciała (autoorientacja)
2. Orientacja w schemacie ciała osoby stojącej naprzeciw
3. Układanie obrazków po lewej i prawej stronie, na górze i na dole według instrukcji słownej
4. Pojęcie pór roku, nazw dni tygodnia, miesięcy
5. Wykonywanie prostych ruchów, kreślenie kształtów graficznych w powietrzu
6.Przybieranie określonych pozycji zgodnie z instrukcją słowną
7.Rysownie, wskazywanie, układanie przedmiotów w odpowiednim położeniu (na, pod, za, nad, obok, pomiędzy, po prawej, po lewej, w prawym górnym rogu, w lewym dolnym rogu kartki itp.)
8. Kolorowanie obrazków według instrukcji.
9. Śledzenie linii, przedmiotów wzrokiem.
– Ćwiczenia usprawniające koordynację wzrokowo –ruchową –
1.Zamalowywanie obrazków.
2. Rysowanie po śladzie (kropki z cyframi wyznaczają kolejność ruchów,
kontynuowanie rozpoczętego rysunku).
3. Odwzorowywanie rysunków.
4. Rysowanie linii, szlaczków, figur geometrycznych, wzorów literopodobnych
bez liniatury i w liniaturze.
5.Tworzenie labiryntów własnego pomysłu i poszukiwanie drogi wyjścia.
Ćwiczenia dobiera się do bieżących potrzeb dzieci.
„Jeśli umiecie diagnozować radość dziecka i jej natężenie,
musicie dostrzec, że najwyższa jest radość z pokonanej trudności,
osiągniętego celu, odkrytej tajemnicy.
Radość triumfu i szczęście samodzielności, opanowania i władania”
(Janusz Korczak)
Marzanna Hamerska
